Logos Multilingual Portal

Select Language



Cesare Pavese (1908-1950) 
Dichter des Pessimismus.

Das Problem der Entwurzelung des Menschen als Folge der Industrialisierung beschäftigte den italienischen Schriftsteller Pavese in den meisten seiner Werke. Er wurde am 9. September 1908 in Santo Stefano Belbo geboren. 1935 von den Faschisten wegen Systemkritik zu Zwangsarbeit verurteilt, trat er nach dem II. Weltkrieg in die kommunistische Partei ein.

Er übersetzte zunächst Romane von Defoe, Joyce, Steinbeck und Faulkner ins Italienische. Seine Prosa wurde stark durch die amerikanischen Romane geprägt. Lyrik und Prosa durchzieht ein pessimistischer Grundton : Die Welt läßt den Menschen resignieren. Am deutlichsten tritt der Pessimismus in Paveses Tagebuch "Das Handwerk des Lebens" zutage, das zwei Jahre nach seinem Selbstmord am 27. August 1950 in Turin erschien.


als compensatie voor het vele lijden mogen we creperen als honden
de enige vreugde in de wereld is beginnen. Het leven is mooi omdat leven beginnen is, altijd, voortdurend
de menselijke verbeelding is veel armer dan de realiteit
geloven in niets is ook een geloof
het zouden geen mensen zijn, als zij niet miserabel waren. De dood is waarvoor zij geboren zijn, wat hen drijft zich in te spannen, zich te herinneren en vooruit te zien
iedereen vindt wel een goede reden om zelfmoord te plegen
maar weet je wat de mensen zijn? Miserabele wezens gedoemd te sterven, miserabeler dan wormen of vorig jaars bladeren die stierven zonder het te merken
onsterfelijk is hij die het heden aanvaardt
poëzie schrijven is net zoals de liefde bedrijven: je zal nooit weten of je vreugde gedeeld wordt
slechts indien men niet verliefd is, komen de strategieën van een verliefde aan bod
wij herinneren ons geen dagen maar momenten